Op Zaterdag 8 november 2003 vond de Eerste Officiële Frietopia Friettocht plaats, deelnemers waren Ward en Kerux. Bijzonder is dat deze friettocht één van de weinigen was die in het weekend plaatsvond.

Verslag

Zaterdag 8 november 2003 word ik al vroeg wakker met de dringende behoefte aan friet. Ik heb altijd behoefte aan friet, maar vandaag was deze behoefte groter, sterker nog, deze behoefte was onbedwingbaar vandaag, ik MOEST en ik ZOU vandaag friet eten. Gelukkig was er licht aan de horizon, er was vandaag een friettocht gepland.

Heerlijk, in een onbekend gat in Nederland ergens genieten van deze heerlijke gele stengels. Bijkomend voordeel was dat mijn fiets nog in Nijmegen stond en ik deze dus toch moest ophalen vandaag. Dus ik besloot om het nuttige (frietrecensies schrijven) met het aangename (friet eten) te verenigen en verder de hele dag te hopen dat mijn fiets wel uit zichzelf naar Wijchen zou fietsen.

Veel te vroeg (wegens het feit dat ik niet kon wachten om friet te eten) aangekomen op station Nijmegen bleef ik wachten in de hoop dat er meerdere mensen graag friet wilden eten. Dat viel vies tegen, alleen Kerux was present. Met behulp van 4 tienzijdige dobbelstenen wilden we bepalen waar we friet gingen eten. In eerste instantie gooiden we een postcode die de NS-automaten niet kenden. In tweede instantie begon onze gegooide postcode met 46. We keken op het NS-automaat waar dat was, en kwamen toen tot de conclusie dat Bergen op Zoom was. We begaven ons rustig naar het perron om tot de conclusie te komen dat we onze trein ruimschoots gemist hadden. Nou ja, lekker boeien, het is echt niet zo dat we een leven hebben, dus hebben we op de volgende trein gewacht. Deze trein vond het wel een fijn idee om ons te vervoeren, helaas wilde hij niet verder dan Den Bosch. In de trein bleek dat natuurlijk alle zitplaatsen al vergaven waren, dus zaten we op zo’n stukje hout bij de in- en uitgangen. Sommige mensen noemen het stoelen, ik noem het beledigingen. Na een woordenwisseling met een conducteur over het stelen van zijn sleutel en het kapen van de trein kwamen we aan in Den Bosch, alwaar we weer moesten wachten op de trein naar Roosendaal (fijn he, die dienstregelingen van de NS die niet op elkaar zijn aangepast). In Roosendaal moesten we weer overstappen naar de trein richting Vlissingen. In Bergen op Zoom zijn we uitgestapt en op zoek gegaan naar een friettent.

Bergen op Zoom

1222-20080726-tocht11.jpg
Eindelijk een friettent!

Helaas is ook Bergen op Zoom het slachtoffer geworden van de demonische friettentenketen McDonalds. In het centrum van Bergen op Zoom (alle drie de straten) was dus geen structurele friettent te vinden, het enige wat we daar aantroffen was een snackwagen, maar wegens gebrek aan standaard-standplaats hebben we deze niet als friettent gedefinieerd. Wat we verder vonden was een McDonalds, maar deze verkopen geen friet, gewoon GEEN friet. Het kan me niet schelen wat ze wel verkopen, maar het is ongetwijfeld geen friet, wat het wel zijn weet ik niet, van die gele slappe stengeltjes in zo'n veel te klein zakje, ze hebben er vast een naam voor, maar het is een belediging voor het heilige goed. Na een uitgebreide speurtocht troffen Kerux en Ik in Bergen op Zoom alsnog een friettent aan, gelukkig, de eer van Bergen op Zoom was gered. In deze friettent hebben wij een friet Speciaal besteld, helaas zag de friet er niet geweldig uit, een gedeelte van onze heilige stengels was namelijk verdoezeld doordat er bruine plekjes op zaten.

1222-20080726-tocht12.jpg
Close up van een slecht frietje.

De eigenaar van de zaak heeft nog getracht om dit te verdoezelen door gratis satésaus over de friet heen te gooien. Helaas, het speurend oog van Kerux heeft de bruine plekjes toch ontdekt. De eigenaar keek vreemd op toen we onze ware aard toonden, friettent-resencenten. In eerste instantie was hij niet voor commentaar vatbaar, maar uiteindelijk is hij gezwicht en heeft hij ons verteld wat het adres van de friettent was.

Hij meldde er nog bij dat we onze recensie over zijn zaak niet TE positief moesten maken, hij had niet de behoefte dat het druk werd in zijn zaak, want dan moest hij werken. Gelukkig hoeven wij ook niet te liegen om te melden dat de friet hier bar slecht was. Zonde van je tijd om vanuit Nijmegen hierheen te reizen. Het was reeds vier uur toen we weer op het station van Bergen op Zoom aankwamen, we zagen hier een trein vertrekken en zonder naar de eindbestemming te kijken zijn we er met een snoekduik ingesprongen. Na een tijdlang kwamen we erachter dat de trein zich richting Amsterdam bewoog. Gezien het feit dat we niet de behoefte hadden om hier uit te komen, zijn we uitgestapt in Dordrecht. Met nog steeds een slechte nasmaak zijn we door Dordrecht heen gewandeld in de hoop een friettent te zien die er aanlokkelijk uitzag. Eerst kwamen we bij Taria de Neushoorn, maar hier verkochten ze alleen saaie friet, zonder eventuele toevoeging van bijvoorbeeld curry of mayonaise, dus deze hebben we voorlopig overgeslagen. We vonden een andere friettent genaamd Mix Snacks. Hier hebben we onze tweede portie friet van de dag genuttigd.

1222-20080726-tocht13.jpg
Mix Snack

In eerste instantie leek de friettent niet bijzonder geweldig, maar de eigenaar van de zaak was bezig om in hoog tempo stijlpunten bij elkaar te maken, door ons een EXTREEM vol bakje friet te geven (eentje met een mooie kop erop, zo mooi dat hij viel als je ernaar keek), door rustig zijn eigen eten klaar te maken in de friettent (bestaande uit witlof) en door tijdens ons maal een boek uit de snackvitrine te halen en het vervolgens doodleuk begon te lezen. De friet smaakte ook goed, weliswaar de duurste van de hele dag, maar het was wel goede friet. Op de terugweg richting het station hebben we Dordrecht heilig verklaard wegens het gebrek aan een McDonalds. Helaas stond er eentje om de hoek op dat moment.

Nijmegen

1222-20080726-tocht14.jpg
Adam's Corner

Nadat ook deze friet door ons verorberd was, hebben wij ons weer begeven naar Nijmegen, eenmaal in Nijmegen aangekomen, bleek dat Kerux ongeveer 1 uur de tijd had om heen en weer naar huis te fietsen, we besloten dus dat hij daar geen zin in had en dat we nu wel eens de beste friet van frietopia wilde proeven. We zijn dus gegaan naar een van de hoogste friettenten uit de Hall of Fame, Adam's Corner. Hier aangekomen bleek de sfeer behoorlijk tegen te vallen met wat er in de recensie stond. De friet smaakte ook niet zo lekker als we hadden verwacht, helaas. Na hier mijn derde bakje friet gegeten te hebben, zijn we weer teruggegaan naar het station, helaas was mijn fiets niet alleen naar Wijchen gefietst en moest hij dus mee in de trein. Eenmaal in Dukenburg aangekomen kwam er een conducteur om te zeuren dat de fiets ook een kaartje moest kopen, wat overigens belachelijk is. De fiets stond niemand in de weg, bovendien had hij geen geld om zelf een kaartje te kopen. De conducteur vond dat ik dan maar een kaartje moest kopen, maar dat vond ik helemaal belachelijk, het was toch niet mijn verantwoordelijkheid om erop toe te zien dat de fiets een kaartje kocht. Hij stond niemand in de weg, en ach, het was gewoon een zielige fiets die zijn baasje meer dan 24 uur had moeten missen, dat hij daar geen medelijden voor had.

Ik begon me op dat moment serieus af te vragen of de conducteur geen medelijden met deze arme fiets had. Toen hij vervolgens ook nog begon te dreigen om de fiets vast te zetten heb ik besloten om de fiets dat leed te besparen en ben ik uitgestapt in Dukenburg. Wat een gemene harteloze man, om die fiets zomaar te bedreigen met gevangenisstraf als de fiets niet snel ergens geld vandaan toverde. In Dukenburg heb ik de fiets, die inmiddels helemaal overstuur was, getroost en heb hem uiteindelijk begeleid naar zijn thuisbasis, te Wijchen.Al met al was de eerste friettocht zeker wel geslaagd. (bovenstaand stuk geschreven door Ward, red.)

Aangezien ik me het recht heb voorbehouden om dit stuk nog te editen voordat het naar frietopia opgestuurd zou worden, hierbij nog een supplement. Nadat mijn en Wards wegen zich gescheiden hadden, bleek mijn friettocht nog niet helemaal afgelopen, aangezien een aantal van mijn vrienden besloten, na (de overigens goede film) Matrix Revolutions gekeken te hebben, dat het tijd was om friet te gaan eten, en wel bij Messina. Daarop informeerde teleiotes mij dat 4 friet speciaal binnen 12 uur wel eens een record zou kunnen zijn, voor zover hij op de hoogte was. Ik ben natuurlijk erg vereerd, en mede daardoor beschouw ook ik deze eerste officiële friettocht als succesvol. (bovenstaand stuk geschreven door Kerux, red.)

Pros:

  • Die heilige gele stengels, overgoten met een melange van witte en rode saus en groenwitte schilfertjes.
  • Bergen op Zoom, Dordrecht & Nijmegen, voor het hebben van vindbare friettenten.
  • OV-jaarkaarten, omdat ze ervoor zorgen dat we gratis op bovenstaande plaatsen friet kunnen eten.
  • Magic, D&D, kansloze spelletjes en mensen, voor het zorgen voor gespreksonderwerpen gedurende de hele dag.
  • de Nationale Spoorwegen, wegens het feit dat we geen vertragingen hebben gehad, de hele dag niet, en dat terwijl we toch een slordige 6 uur in treinen hebben gezeten.

Cons:

  • De harteloze conducteur, dit behoeft geen uitleg.
  • McDonalds, ook dit behoeft geen uitleg.
  • De NS, we hebben geen vertragingen gehad, en dus kunnen we geen geld terugclaimen, moesten we onze friet alsnog zelf betalen.

Zie ook: meer friettochten.