Een maandje of vier terug berichtten wij over een nieuwe rubriek in de Volkskrant: V.E.T. Aangezien het ging om het recenseren van snackbars vonden wij dit wel interessant en sindsdien archiveren wij elke week die column.

Nou is het natuurlijk de vraag hoe intensief die zogenaamde frietrecensies gelezen worden, zelf moet ik toegeven dat ik wel eens een weekje oversla (*kuch*) en die paar die ik gelezen heb ik niet intensief bestudeerd. Gelukkig zijn er nog mensen die de kunst van het behoedzaam en zorgvuldig lezen onder de knie hebben, zo maakte een zeer gewaardeerd lid van Frietopia ons attent op de volgende idiosyncrasie.

De editie van 14 maart was erg positief over de New Kids-referenties en gaf als eindcijfer een acht. De editie van 21 maart ontdekte een nieuwe snack en eindigde met een acht. Op 28 maart werd een koninklijke misstand aan de kaak gesteld en kreeg de zaak als troost een acht. 4 April een hoogst dubieuze zaak, maar wel een acht. 11 April, een logo van de Radboud Universiteit in Scheveningen en een acht. 18 April, een megafrikandel en een acht als score. 2 Mei, iets in het noorden krijgt een acht. 9 Mei, frikandel niet kunnen spellen en als rapportcijfer toch nog een acht. 16 Mei, Duitsland, een acht. 24 Mei, een acht. 30 Mei, wieder ein acht. 6 Juni, Utrecht, een acht. En de laatste twee Volkskrant-frietrecensies krijgen ter beoordeling respectievelijk een acht en nog een acht.

Toeval? Reclame? Gebrek aan kritsch vermogen? Humor belangrijker dan kritisch vermogen? Voorliefde voor getransponeerde oneindigheden? Volkskrant-medewerkers die op kosten van de baas een vette bek halen? Volkskrant-medewerkers die betaald krijgen voor een column die ze uit hun duim zuigen? Zeg het maar, ik weet het niet...

In Hongarije gaat per 1 september een "hamburgertaks" invoeren. Ik ben benieuwd of we er na vandaag ooit nog iets van horen.

Wij wisten dat natuurlijk al lang, maar in de Metro vandaag, tussen de terroristische aanslagen en dode popsterren, vinden we een volledige pagina gewijd aan "frietprofessor" Paul Ilegems.

Paul Ilegems, waar kenden we die ook alweer van? Ah ja, De Frietkot Cultuur, Het Belgisch Frietenboek, Het Volkomen Frietboek en Frietgeheimen. En het Frietkotmuseum natuurlijk, dat merkwaardig genoeg het licht zag in Amsterdam, maar daarna naar Antwerpen verhuisde. En voor hen die eens lekker op de bank willen genieten van friet zonder daar een enorme pens aan over te houden is er de dichtbundel Frieten bakken uit 1981.

Op de website van Metro ook de geschiedenis van de friet, maar dan volgens Ilegems. Ongehinderd door enige verplichting tot bewijsvoering schrijft hij het gefrituurde goud toe aan Teresa van Avila, om haar vervolgens onmiddellijk ook maar tot patroonheilige van de frietenbakker te bombarderen. Weten we eindelijk wat het geheim van die extase is.

Vooruit dan maar. Eet ik er nog eentje op Teresa.

Goed nieuws voor de frietliefhebber met een Android telefoon: een nieuwe testversie van de FrietApp is uit. Op basis van de reacties van de gebruikers is de app verbeterd en ook heeft hij een aantal nieuwe features, zoals de mogelijkheid recensies toe te voegen.

Met de FrietApp kan je op ieder moment een lijst met de dichtbijzijnste friettenten opzoeken, de scores bekijken en er naar toe navigeren. Voor de App heb je een Android telefoon nodig met internet. Lijkt het je leuk om deze te testen? Download hem dan nu! Meer informatie, en de app zelf vind je op de wiki.