Het onderstaande artikel is op 29 oktober verschenen in de Snackkoerier:

"Het openbaar ministerie (OM) in Maastricht heeft twee jaar cel geeist tegen de ex-werknemer Miodrag V. uit Helden. De 30-jarige man wordt verdacht van het openbreken van een kluis met daarin 30.000 euro bij de Geleense vestiging van hamburgerketen McDonald’s.

'De man was manager van onze vestiging in Geleen. Kort voor de inbraak op 26 februari van dit jaar, is zijn contract niet verlengd. Op het moment van de diefstal was hij dus niet meer werkzaam bij ons.' Dit laat de woordvoerder van McDonald's Nederland, Dirk van de Bogaart, weten aan Snackkoerier.nl.

De man was niet in bezit van een sleutel van de vestiging. 'Er zijn braaksporen aangetroffen.' De schade voor McDonald's is inmiddels vergoed door de verzekeraar."

We moeten natuurlijk niet door de acties van een enkele man conclusies trekken over het bestuur van McDonalds. Maar dat het McDonalds vooral om geld en niet om kwaliteit gaat is voor niemand nieuws.

In de laatste twee weken zijn er in Nijmegen al 7 overvallen gepleegd. Een daarvan vond plaats op een friettent in de 14e straat van de Horstacker. Als ik het goed heb gaat het dan om Cafetaria 't Ackertje.

Drie gemaskerde mannen hebben in de nacht van woensdag op donderdag een cafetaria in de 14e straat Horstacker overvallen. Het drietal drong rond 1.30 uur de zaak binnen en dwong de eigenaar onder bedreiging van een vuurwapen de kassa leeg te maken.
Via de Gelderlander. Daarbij valt op te merken dat het de tweede keer is dat het cafetaria met 'n gewapende overval te maken heeft. Dit gebeurde eerder al in augustus 2008

Zo'n overval moet vreselijk zijn om mee te maken, ik wil de medewerkers van 't Ackertje dan ook alle goeds wensen.

Tenslotte is via Politie Gelderland-Zuid het signalement van de daders te bekijken.

Op nu.nl stond een tijdje terug een stukje over de slechte aardappeloogst van dit jaar, of eigenlijk de kwetsbaarheid voor een of ander, waardoor een op zich goede oogst toch weer minder zou zijn. Daarop volgde een reactie op Nujij met een aantal observaties waar ik ook over aan het nadenken was. Want het lijkt er sterk op dat wat er gebeurt er altijd wel iets mis is. Dan weer te droog, dan weer te nat (ik schreef er in 2007 bijvoorbeeld iets over), dan weer een ziekte en altijd met het netto resultaat dat de friet wel weer duurder zal worden. Dus dan vraag je je toch af of aardappels telen nou zou moeilijk is (zou best kunnen natuurlijk, ik heb het nooit geprobeerd). Nouja, op Nujij wordt er in ieder geval druk gespeculeerd over de mogelijke oorzaken, ik ga me er maar niet aan wagen.

Nog even een ander nieuwsberichtje dan, naar aanleiding van het vorige blogje. Een positieve reactie van een friettent in Apeldoorn op een overval, innoveren! Online bestellen en betalen, geen slecht idee lijkt me.

Het zal u niet ontgaan zijn dat Google Streetview onlangs is uitgebreid met grote delen van Nederland. Heel Nederland is op zoek naar zijn of haar eigen huis, foto's van (huizen van) bekenden en natuurlijk naar de onvermijdelijke ongelukken en rariteiten. En wij van Frietopia? Wij gaan uiteraard op zoek naar friettenten!

Omdat u natuurlijk erg benieuwd bent hoe een goede friettent er uit ziet ben ik voor u op zoek gegaan naar de Google Streetviewfoto's van de cafetaria's in de Hall of Fame. Dit begint gelijk met een teleurstelling want de huidige nummer een 't Spaontje is niet te vinden, de hele Achterhoek staat er nog niet op. De nummer twee, Cafetaria Rikken in Bredeweg (gemeente Groesbeek) is gelukkig wel gespot, ook de nummer drie Martin Zwerts is door de Google foto's op de lens gezet.

Dan volgen vier teleurstellingen op rij. Zuidland (met daarin Cafetaria de Ring) staat niet op de kaart. De Vismarkt in Groningen is geschoten op het moment dat De Belg Waterloo er niet was, en twee vestigingen van Manneken Pis ontbreken omdat ze te diep in het centrum van Utrecht liggen. Een foto van Marmara is hier te vinden en de huidige nummer negen, Cafetaria de Brink in Hilversum ziet u hier. Een twijfelgevalletje is de hekkensluiter van onze Hall of Fame; Frituur de Burcht is op deze foto vaag in de verte te zien, maar daarvoor moet je de zaak eigenlijk al kennen.

Om te compenseren voor deze tegenvallende top tien nog een paar zaken die bij ons op de officieuze tiplijst staan, cafetaria's die momenteel net buiten de Hall of Fame vallen: Cafetaria Gül in Nijmegen, Family Corner in Nijmegen en voormalig Snackkoerierwinnaar Eetplezier in Best. Maar de lijst zou natuurlijk niet compleet zijn zonder de in voormalige Awardwinnaars Manneken Pis op het Damrak in Amsterdam en Cafetaria Toorop in Nijmegen. Voor de laatste Awardwinnaar, de Manneken Pis op de Steenweg in Utrecht, gold dan weer dat er de straat er niet op stond.

Wij willen niet het zoveelste weblog zijn dat haar lezers oproept grappige foto's in te sturen, maar mocht u desalniettemin een bijzondere foto van een cafetaria vinden op Google Streetview, wij houden ons aanbevolen.

Soms lopen friettochten anders dan je ze van tevoren had uitgestippeld. Dat is een feit.

Het begon allemaal heel vroeg op vrijdagochtend toen ondergetekende naar het Brabantse Eersel reisde om daar het het Rythovius College te bezoeken. Politiek correcte bakvissen de liberale beginselen van John Stuart Mill bijbrengen, dat soort werk. Na afloop ging ik als rechtgeaarde frietist even een cafetaria bezoeken, dat had u natuurlijk niet anders van mij verwacht. Als eerste was er Cafetaria Lunchroom De Grote Stap. Dit was een ietwat tegenvallende ervaring dus hierbij kon ik het niet laten zitten, er zouden toch wel betere friettenten in Eersel zijn? De volgende friettent, 't Huukske, was inderdaad al iets beter. Na twee frietjes gegeten te hebben stond ik eigenlijk op het punt naar huis te gaan, maar mijn oog viel op een ANWB-aanwijsbord waarop de route naar Bergeijk stond aangegeven. Achteraf terugkijken is vaak makkelijk, maar dit was misschien wel het moment waarop het mis ging.

Omdat goed eten gepaard gaat met veel bewegen en omdat ik nog een derde frietje wilde eten besloot ik dus naar Bergeijk te gaan wandelen, zonder te weten hoe ver dat zou zijn. Eersel uitlopend verscheen het welbekende Nederlandse platteland om mij heen: een hooischuur hier, een boerderijtje daar, wat zandpaden en hier en daar een groepje bomen. Echter, hoe dichter bij Bergeijk, hoe meer pijnbomen er langs de weg stonden en het duurde niet lang voordat ik mij in een naaldbos bevond. Van de geasfalteerde provinciale weg was intussen weinig meer over, wat restte was slechts een smal pad bezaaid met kinderkopjes. Toen langs het pad een verrot houten bordje hing met daarop de mededeling: 'Wellekome in Bergeyk' wist ik het zeker. Ik was nu in Bergeijk.

Hoewel het nog midden op de dag was, leek de duisternis om mij heen reeds ingevallen. Na een flauwe bocht zag ik in het mistige woud een paar grootse huizen opdoemen. Achteromkijkend bleek het pad inmiddels verdwenen en mij restte de optie vooruit te gaan. Voorzichtig liep ik door. Steeds meer huizen verschenen overal en daaruit concludeerde ik in het dorp te zijn. Een vreemd en sjofel circus stond op een grasveld en de weg liep langs een vervallen schouwburg, dit zou het centrum dan wel zijn.

Net op het moment dat ik een friettent gevonden dacht te hebben kwamen er twee mannen van middelbare leeftijd uit een steegje gezwalkt en boden mij een glas limonade aan. De eerste slok proestte ik uit, het bleek geen limonade te zijn maar jenever, een heel limonadeglas vol. Wat er hierna precies gebeurd is kan ik mij niet meer zo goed herinneren, volgens mij ben ik met de heren naar een café geweest (het heette Beeks of iets dergelijks) en daar hebben we nog meerdere limonadeglazen jenever gedronken. Aangezien het grootste deel van de avond en nacht dus verdwenen is in een waas van limonadeglazen vol jenever kan ik alleen de conclusie trekken dat ik me vermoedelijk wel vermaakt heb. Er zijn slechts nog enkele flarden van gesprekken die ik me wel kan herinneren: iets met een geflopte carrière in de media, een overleden vriend Tedje en sympathie voor de Duitse bezetter. Wel zijn we zeker nog een keer friet gaan eten tussendoor.

Vandaag werd ik wakker met een legendarische kater en geen flauw benul meer hoe ik uiteindelijk thuis ben gekomen. Ook ben ik de helft van mijn spullen kwijt en is mijn bankrekening geplunderd. Toon en Peer, als jullie dit lezen, misschien kunnen we iets regelen over de dingen die ik wel bij me had, maar nu niet meer bezit? Laat snel iets van jullie weten! Nu ga ik ophouden met schrijven en iets aan mijn oneindige kater proberen te doen.